Όταν ήμασταν παιδιά τα καλοκαίρια μετράγαμε τα μπάνια που κάναμε και τα παγωτά που τρώγαμε. Το χειμώνα πάλι υπολογίζαμε το χρόνο με τα σκασιαρχεία, τις ποδηλατάδες και με τις σοκολάτες που κρύβαμε στις τσέπες μας. Σήμερα μετράμε το χρόνο με τη γεύση που μας άφησε κι η δική μου είχε γεύση θάλασσας… αλλά το ερώτημα θα μείνει πάντα άλυτο… oι μνήμες δημιουργούν γεύση…. ή, η γεύση μνήμες.?
