Κάποιοι μπορεί να με πουν κακομαθημένη, αλλά εγώ απαντάω ότι μέσα από το φαγητό ζω μια εμπειρία που απευθύνεται σε όλες τις αισθήσεις.

Κάποιοι μπορεί να με πουν κακομαθημένη, αλλά εγώ απαντάω ότι μέσα από το φαγητό ζω μια εμπειρία που απευθύνεται σε όλες τις αισθήσεις.

Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι, έβλεπα τη γιαγιά μου να φτιάχνει πουρέ για τα γιορτινά μας τραπέζια. Άφηνε στην άκρη το κουτάλι και άπλωνε το δάχτυλό της στο μπολ για να δοκιμάσει λίγο. Το ίδιο έκανε και η μαμά μου, όταν ετοίμαζε τη σαλάτα για το δείπνο μας, η οποία ξεδιάλεγε φύλλα μαρουλιού με τα χέρια και τα έφερνε στο στόμα της. Δεν είχε πρόβλημα να μαζέψει με το χέρι τη σάλτσα που περίσσευε στο πιάτο της ή να τσιμπολογήσει τα ψιχουλάκια που απέμεναν από το σπιτικό κέικ.

Βλέποντάς τις να τρώνε έτσι, με τα χέρια τους, καταλάβαινα ότι απολάμβαναν αληθινά το φαγητό. Αλλά η πουριτανική Αμερική μας θα σου πει ότι είναι κακό να τρως με τα χέρια. Βρόμικο. Επικίνδυνο. Αγενές. Απολίτιστο. Ότι δείχνει απουσία αυτοελέγχου.

Αλλά λατρεύω να τρώω με τα χέρια. Όπως η μαμά και η γιαγιά μου, σε κάθε ευκαιρία αρπάζω μπουκιές με τα δάχτυλα. Μεγαλώνοντας, με τη μαμά μου τσιμπολογούσαμε στα οικογενειακά μας γεύματα τυράκια και αγγινάρες μαγειρεμένες στον ατμό, αφού προηγουμένως τα βυθίζαμε στη μαγιονέζα ή στο βούτυρο. Κανένας δεν μου απαγόρευε, όταν ήμουν παιδί, να παίρνω με τα χέρια μου σπαράγγια και να τα τρώω στο οικογενειακό τραπέζι. Και αν ήθελα να μαζέψω με το δάχτυλο λίγη κρέμα ή λίγο σιρόπι που είχε περισσέψει από κάποιο γλυκό, η μαμά μου καταλάβαινε ότι το έκανα γιατί με αυτό τον τρόπο το απολάμβανα με όλες τις αισθήσεις, όχι επειδή ήμουν κακομαθημένη. Και φυσικά στην παιδική ηλικία μου υπήρχαν πολλές χαρακτηριστικά αμερικανικές τροφές που τρώγαμε με τα χέρια: πίτσες, σάντουιτς, μεξικανικά τάκος.

Για την ακρίβεια, τα μπέργκερ, οι πίτσες και τα τάκος, τα πιο δημοφιλή φαγητά στην Αμερική, είναι finger foods. Ωστόσο όταν βλέπουμε κάποιος να τα τρώει με τα χέρια, δεν διστάζουμε αμέσως να τον κατακρίνουμε και να τον κάνουμε να νιώσει άβολα.

Αλλά σε πολλές άλλες κουλτούρες είναι κανόνας να τρως με τα χέρια, όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας Arun Venugopal σε αυτό το βίντεο. Στην Ινδία, εξηγεί, ο κόσμος συνηθίζει να τσιμπολογάει μπουκιές από ρύζι και κάρι, συχνά πλάθοντάς τις σε μπάλες με το δεξί του χέρι. Ο ίδιος μεγάλωσε έτσι, παρόλο που μεταναστεύοντας στις ΗΠΑ η οικογένειά του διατήρησε αυτή τη συνήθεια μόνο στο σπίτι. Όπως όμως ισχυρίζεται ο Venugopal, το φαγητό είναι νοστιμότερο όταν τρως με τα χέρια.

Ο Venugopal λέει ότι οι Ινδές μητέρες ταΐζουν τα παιδιά τους με τα χέρια: «Κάποτε όταν ήμουν έφηβος η μαμά μου μού εξήγησε ότι έχει βιοχημική βάση: τα φυσικά έλαια στην επιδερμίδα του χεριού της έκαναν ένα είδος αλχημείας στο φαγητό –ένα κοκτέιλ φερομονών, υποθέτω– που νοστίμιζε τις μπουκιές των παιδιών της». Ωστόσο ακόμα και όταν τρώμε οι ίδιοι με τα χέρια, η εμπειρία του φαγητού απογειώνεται. Όπως συνήθιζε να λέει ο πατέρας του Venugopal: «Το χέρι μας είναι το πιρούνι που μας έδωσε ο Θεός».

Το φαγητό είναι μια αισθητηριακή εμπειρία. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τα χέρια σου, τη μεταφέρεις σε άλλο επίπεδο. Προσθέτεις μία ακόμα αίσθηση – την αφή. Και καθώς μεγάλο μέρος της απόλαυσης του φαγητού έγκειται στην υφή του, τα χέρια σου λειτουργούν ως ένα ακόμα εργαλείο για να εξερευνήσεις την αίσθηση, την πυκνότητα, τα υλικά του φαγητού σου. Για μένα, είναι απόλυτα φυσικό να τσιμπολογώ το φαγητό με τα χέρια – από εξελικτικής άποψης, αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος που έχω δάχτυλα.

Δεν μπορώ να πω ότι θα ένιωθα άνετα να το κάνω, για παράδειγμα, σε ένα καλό εστιατόριο ή στη δουλειά. Αλλά πρόσφατα, ενώ δειπνούσα με τη φίλη και συνάδελφό μου Becky, χρησιμοποίησα το χέρι μου για να πιάσω μερικά φύλλα του μαρουλιού από το πιάτο μου, μαζί με λίγη φέτα και σιτάρι από τη σαλάτα, σχηματίζοντας μια τέλεια μπουκίτσα. Εκείνη με κοίταξε για λίγο και μετά έκανε ακριβώς το ίδιο στο πιάτο της.

«Αν προσπαθούσα να πιάσω αυτή την τελευταία μπουκιά με το πιρούνι, θα έπρεπε να προσπαθώ για πάντα», είπε. Κάποιες φορές, αρκεί να βρεις τους ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν.

empty alt

Πώς θα περάσεις μια ολόκληρη εβδομάδα χωρίς να πετάξεις ούτε ψίχουλο από το φαγητό σου

Ένα από τα νέα κινήματα των Μιλέννιαλς είναι το λεγόμενο “waste-free”, στο πλαίσιο του οποίου όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι, στην προσπάθειά τους να κάνουν οικονομία και να σεβαστούν το περιβάλλον, ελαττώνουν όσο μπορούν τα ανόργανα και οργανικά απόβλητα που παράγουν.
empty alt

Πώς θα φτιάξεις ένα σπιτικό σοκολατένιο αυγό

Φέτος το Πάσχα, που δεν αργεί πλέον, μπορείς να χαρίσεις σε παιδιά, ανίψια και βαφτιστήρια σοκολατένια αυγά που έχεις φτιάξει με τα χεράκια σου.
empty alt

Ποια είδη τυριού λιώνουν ευκολότερα και ομορφότερα;

Γιατί κάποια τυριά λιώνουν εύκολα, γρήγορα και όμορφα, ενώ άλλα αντιστέκονται ακόμα και στις πιο υψηλές θερμοκρασίες; Κάθε τυρί συνδυάζει νερό και λίπος.
empty alt

Όταν το φαγητό γίνεται παιχνίδι!

Δεν πρέπει να παίζετε με το φαγητό σας, αλλά όλα τα στοιχήματα κι οι κανόνες ανατρέπονται όταν το πρωινό σας είναι σε σχήμα Lego.
empty alt

Γόνδολες κολοκυθιού με γαρίδες

Όταν έχεις λαχτάρα για ζυμαρικά, αλλά θες να γλιτώσεις μερικές θερμίδες, να αποφύγεις μερικούς υδατάνθρακες και να έχεις μια πιο υγιεινή απόλαυση αυτές οι γόνδολες κολοκυθιών είναι μια εξαιρετική επιλογή.
empty alt

Ξεχάστε τα λαζάνια, τα manicotti είναι η νέα απόλαυση

Αυτά τα manicotti είναι η επιτομή του comfort food. Όταν λαχταράτε τυρί και υδατάνθρακες, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο.
empty alt

Σούπα με φακές και λαχανικά κι ένα twist παρμεζάνας

Αυτή η σούπα φακής-λαχανικών είναι γεμάτη με λάχανο και ντομάτα για ένα χορταστικό, γευστικό κυρίως πιάτο. Αν υπάρχει διαθέσιμο στο ψυγείο σας, η παρμεζάνα προσθέτει θρεπτικότητα και δίνει στον ζωμό πιο πλούσια υφή.
empty alt

Τσίλι γλυκοπατάτας στον φούρνο

Αν πιστεύετε ότι κάθε μπολ με τσίλι πρέπει να είναι κρυμμένο κάτω από σωρούς λιωμένου τυριού και μια μεγάλη δόση κρέμα γάλακτος, αυτή είναι η γάστρα για εσάς.
Back To Top