Aυξημένο κίνδυνο καρκίνου, καρδιοπάθειας και διαβήτη, διατρέχουν όσοι τρώνε καθημερινά έστω και μικρές ποσότητες κόκκινου κρέατος, τονίζει νέα ανάλυση η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Internal Medicine». Μόλις 50 γραμμάρια την ημέρα (δύο φέτες ζαμπόν ή τρεις φέτες μπέικον) αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου από καρδιοπάθεια κατά 24% και τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο κατά 8%.

Ωστόσο το ποσοστό αυτό διαφέρει ανάλογα με το είδος του καρκίνου. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος (αυξάνεται κατά 19%) παρατηρείται με τον καρκίνο του παγκρέατος. Ακολουθούν ο καρκίνος του παχέος εντέρου (αυξάνεται κατά 18%) και ο καρκίνος του μαστού (αυξάνεται κατά 9%).

Η ίδια ποσότητα κόκκινων και επεξεργασμένων κρεατικών αυξάνει κατά 32% τον κίνδυνο εκδηλώσεως διαβήτη, σύμφωνα με τη μελέτη.

Η ανάλυση αποτελεί συνδυασμένη παρουσίαση των ευρημάτων για τους δυνητικούς κινδύνους από κρέατα όπως το μοσχαρίσιο, το βοδινό, το χοιρινό και το αρνίσιο, καθώς και από αλλαντικά όπως ζαμπόν, λουκάνικα, μπέικον και σαλάμι.

Όπως γράφει η δρ Αλίσια Βολκ  καθηγήτρια Διατροφικής Επιδημιολογίας και επικεφαλής της Μονάδας Διατροφικής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Καρολίνσκα της Σουηδίας, το κόκκινο κρέας παρέχει σημαντικά θρεπτικά συστατικά στον άνθρωπο, όπως βασικά αμινοξέα, βιταμίνες (συμπεριλαμβανομένης της Β12) και ιχνοστοιχεία (π.χ. σίδηρο και ψευδάργυρο).

Ωστόσο «η συστηματική κατανάλωσή του ενέχει κινδύνους οι οποίοι αφορούν τόσο στην υγεία των ανθρώπων, όσο και το περιβάλλον. Γι’ αυτό τον λόγο, πολλές χώρες έχουν εκδώσει νέες διατροφικές οδηγίες και συνιστούν περιορισμό της κατανάλωσής του, η οποία αυξήθηκε υπερβολικά τις τελευταίες δεκαετίες».

Και πρόσθεσε: «Η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος και, ιδίως επεξεργασμένων προϊόντων κρέατος, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αρκετών σοβαρών χρόνιων νοσημάτων και πρόωρης θνησιμότητας».

Όπως εξήγησε, τα προϊόντα κρέατος υφίστανται επεξεργασία με διάφορες μεθόδους, όπως θερμική επεξεργασία, αλιπάστωση, κάπνισμα ή χρήση χημικών συντηρητικών και προσθέτων που βελτιώνουν τη διάρκεια ζωής και τη γεύση τους, όμως ευθύνονται παράλληλα για τον αυξημένο κίνδυνο από την κατανάλωσή τους.