Σε όλους μας έχει συμβεί να το ρίξουμε στα… σουβλάκια στις 2 η ώρα το πρωί ή να βγούμε για ένα ποτό και το ένα να γίνουν δύο, τρία και τέσσερα. Με τη γνωστή κατάληξη: το άλλο πρωί θα ξυπνήσουμε με ένα στομάχι που διαμαρτύρεται και το κεφάλι μας «κουδούνι».
Πώς θα προστατεύσουμε λοιπόν τον εαυτό μας από τις διατροφικές καταχρήσεις χωρίς να στερηθούμε τις αγαπημένες μας γευστικές απολαύσεις; Το μυστικό κρύβεται στον τρόπο σκέψης μας.
Αν αρχίσουμε να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, να χαιρόμαστε την καθημερινότητά μας και να μην αφήνουμε τις αρνητικές σκέψεις να μας κυριεύουν, θα αντιμετωπίζουμε το φαγητό και το ποτό σαν μια ακόμα (συμπληρωματική) απόλαυση και όχι σαν το νόημα της ζωής μας.
Διαφορετικά, θα είναι ευκολότερο να καταφύγουμε στην υπερβολή, μετά να πλημμυρίσουμε από τύψεις, η αυτοεκτίμησή μας να υποστεί πλήγμα και να εγκλωβιστούμε έτσι σε ένα φαύλο κύκλο.
Οι παρακάτω δύο στρατηγικές θα γίνουν σύμμαχοί μας:
1. Φάε ό,τι σε κάνει να νιώθεις ωραία (εκείνη τη στιγμή και τις επόμενες ώρες). Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορείς να τρως οτιδήποτε δεν… σου προκαλεί γαστρεντερίτιδα. Για να καταλάβεις ποιες τροφές πληρούν το συγκεκριμένο κριτήριο, προτού τις καταναλώσεις κάνε στον εαυτό σου τις εξής ερωτήσεις;
-Αυτή η τροφή υποστηρίζει το σκοπό μου να διατηρήσω ή να αποκτήσω το σώμα που θέλω; (Αν ναι, μπορείς να ενδώσεις!)
-Αν όχι, θα μου προκαλέσει αργότερα τύψεις; (Αν όχι, μπορείς να τη δοκιμάσεις!)
-Ακόμα και αν αυτή η τροφή δεν υποστηρίζει το σκοπό μου, θα μου προσφέρει κάποια καινούρια εμπειρία; (Αν όχι, μην ενδώσεις!)
Το μυστικό είναι να κάνεις συνειδητές διατροφικές επιλογές, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι ενδίδεις, πού και πού, σε αμαρτωλούς πειρασμούς.
2. Ακολούθησε τον «κανόνα της πρώτης μπουκιάς». Αυτή η πρώτη γουλιά από ένα καλό κρασί Sauvignon Blanc μια ζεστή, ηλιόλουστη ημέρα. Αυτή η πρώτη μπουκιά ενός cookie που μόλις βγήκε από το φούρνο. Προτού προχωρήσεις στη δεύτερη, απόλαυσε την πρώτη, αργά. Έτσι θα τρως συνειδητά και, ειλικρινά, θα προστατέψεις τον εαυτό σου από τις υπερβολές. Το συγκεκριμένο κόλπο έχει και βιολογική βάση: τρώγοντας σιγά σιγά, δίνεις στον εγκέφαλό σου το χρονικό περιθώριο να συνειδητοποιήσει ότι το στομάχι σου έχει γεμίσει, προτού περάσεις το «κατώφλι» που οδηγεί στην υπερβολή, τη δυσπεψία και τα περιττά κιλά.
